“De tijd was er klaar voor en ik moest ze het nu vertellen.”
Boekrecensie: "Het oordeel voorbij" van Silvia Rikmanspoel
In dit zeer persoonlijke boek maakt de 47-jarige Silvia Rikmanspoel uit Twente de bekende pelgrimstocht naar Santiago de Compostella. Ze had een moeilijke jeugd. Als kind groeide ze op met een depressieve moeder. Silvia ontwikkelde de eetstoornis en kampte met boulimia nervosavan haar veertiende tot haar veertigste jaar.
Ze noemt de ziekte haar metgezel, die jarenlang met meereisde op haar levenspad. Na de 900km lange pelgrimstocht wist ze haar “stille vriend” voorgoed achter haar te laten. Tijdens haar voettocht blikt ze terug op haar verleden en kijkt ze – met positieve blik - vooruit.
17 mei. Wandeldag 17
“Ik heb me voorgenomen het vandaag het rustig aan te doen en niet verder dan Shahagún te gaan. Het centrum schijnt mooi te zijn. Al vrij snel nader ik het plaatsje en ik twijfel. Altijd weer die twijfel. Wat wil ik nu: blijf ik of ga ik verder?”
Om met haar thuissituatie om te kunnen gaan, vond ze als tiener troost in eten en dit resulteerde in de verwoestende eetstoornis boulimia nervosa. Een ziekte die ze in stilte heeft meegedragen. Na jarenlang zwijgen en verstoppen is ze 10 jaar geleden gaan praten over haar verleden als KOPP Kind.
Door het uiten van haar gevoel en het herbeleven van ervaringen, kon ze haar verleden een plek geven en kwam uiteindelijk het besef dat ze het overeten niet meer nodig had.
Opeens was er een wil en een weg. Een weg naar herstel. Stap voor stap heeft ze op eigen kracht en in stilte haar eetpatroon aangepast. In ‘Het Oordeel Voorbij’ beschrijft ze openhartig over haar onzekerheid, eenzaamheid en angsten. Maar ook over het overwinnen en afscheid nemen van de boulimia nervosa tijdens de tocht naar Santiago van zo’n 900 km.
“Dit is voor mij het moment geweest dat ik de moed bij elkaar heb geraapt om Sanne en Kas voor het eerst over mijn eetstoornis te vertellen. Niet eerder had zich dit moment zo duidelijk aangekondigd. De tijd was er klaar voor en ik moest ze het nu vertellen.”
Met het delen van haar verhaal wil ze aandacht vragen voor het KOPP Kind en voor eetstoornissen. ‘Het Oordeel Voorbij’ bevat thema’s en levenslessen die voor ieder herkenbaar zijn. Het is ”een zoektocht naar mijzelf die raakt aan het zoeken van velen”, zoals ze zelf schrijft.
Deze recensie is gepubliceerd op 1 maart 2019 op de website van de Afkickkliniekwijzer. Geschreven door Redactie (Emile).
BRON: Afkickkliniekwijzer
Labyrint in Perspectief
Silvia schreef ‘Het oordeel voorbij’ vanuit een diepgevoelde missie om het taboe op eetstoornissen te helpen doorbreken. Zelf ontwikkelde Silvia de eetstoornis boulimia nervosa als overlevingsstrategie in haar jeugd in een gezin met een depressieve moeder.
Zij schaamde zich voor haar moeder en was bang voor het oordeel van anderen over het gezin. Haar eetstoornis heeft ze lang geheim gehouden, zelfs in haar huwelijk. In haar weg tot zichzelf, met volledige acceptatie van haar jeugdervaringen en eetstoornis, besloot ze in haar eentje de bekende pelgrimstocht naar Santiago de Compostella (Spanje) te gaan lopen. Die immers symbool staat voor je eigen levensweg. Met steun van man en kinderen begon ze goed voorbereid aan deze onderneming. Silvia neemt je mee op deze camino (Spaans voor lange weg), je volgt haar leven gedurende die weken en maakt kennis met andere wandelaars. Onderweg beschrijft ze haar verdrietige gedachtes, twijfels of ze niet terug zal vallen in de oude patronen, haar behoefte ergens bij te horen en zichzelf te blijven. het leren omgaan met de vrijheid die de tocht betekent en de onderlinge verbondenheid. Gaandeweg laat ze de weggestopte pijn uit haar jeugd toe en bouwt ze haar zelfvertrouwen op, neemt ze steeds meer persoonlijke beslissingen, leert ze te praten over haar leven en ervaart dat ze zonder schaamte terug kan kijken. Ongeveer halverwege de camino is ze zover, dat ze rust kan vinden in zichzelf en beter leert haar eetpatroon naar behoefte aan te passen. Kortom, haar zelfbeeld verandert in positieve zin.
Terug in Nederland realiseert Silvia zich dat haar leven anders is geworden na de pelgrimstocht. Tijdens het wandelen heeft ze meer rust en duikt dieper in zichzelf. Wandelen is een onderdeel van haar leven uit gaan maken. Met deze nieuwe levensfase is het gezinsleven eveneens veranderd.
Al tijdens de tocht heeft ze overwogen haar verhaal op te gaan schrijven en dit resulteerde in dit boek. ‘Het oordeel voorbij’ heeft de afwisselende vorm gekregen van de beschrijvingen van de beleving op de wandeldagen en hoofdstukken waarin ze dieper ingaat op ervaringen uit haar jeugd. Ze beschrijft haar proces de schaamte voor haar eetstoornis te overwinnen en de angst voor het oordeel van anderen. Door te ervaren dat anderen er over het algemeen begrip voor toonden, durfde Silvia er steeds meer over te praten en kreeg meer zelfvertrouwen.
Ongeveer twee jaar na het volbrengen van deze pelgrimstocht gaat Silvia de Portugese camino lopen. Daar beëindigt ze haar verhaal over deze levensfase mee. Een citaat van haar schoonzus, Laura Bekhuis, voorin het boek, is treffend voor haar missie: ‘Als je jezelf tegenkomt, koester haar en omarm haar, want ze is geweldig’.
Zelf heb ik (redacteur Ingrid, tevens ook een ‘naaste’, met een eigen overlevingsstrategie), ook de Portugese route gelopen en vond dit boek daardoor bijzonder om te lezen. ‘Op Camino’ laat je veel achter je wat je voor je verdere leven niet meer gebruiken kan. En de ruimte die dit voor je creëert, kan leiden tot een wending in het leven. De lezer zal zeker in kunnen zien dat het lopen van de Camino een enorme waarde voor de verwerking van iemands levensgeschiedenis kan betekenen en aanwijzingen kan geven voor je verdere leven.
Het persoonlijke verhaal van Silvia kan een steun en voorbeeld zijn voor anderen die een eetstoornis hebben ontwikkeld als overlevingsstrategie en dat geheim houden. De titel had overigens net zo goed ‘De schaamte voorbij’ kunnen heten, ware het niet dat deze aan Anja Meulenbelt is verbonden.
Deze recensie is gepubliceerd op de website van Labyrint in Perspectief.
BRON: Labyrint in Perspectief
Ypsilon
Deze recensie is gepubliceerd in het YN-magazine (YN 4-2018) van MIND Ypsilon.
BRON: Ybsilon
Jacobsstaf
Deze recensie is gepubliceerd in de Jacobsstaf (september 2018, nummer 119) van de het Nederlands Genootschap Van Sint Jacob.
BRON: Jacobsstaf